Թերապեւտիկ ալգորիթմների նկատմամբ մի շարք պատճառներով առկա է որոշակի զգուշավորություն, սակայն դրանք հնարավորություն են տալիս ավելի հասանելի դարձնել հոգեկան առողջության խնամքը։

Իր «Առօրյա կյանքի հոգեախտաբանությունը» գրքում Ֆրոյդը մանրամասնել է, թե ինչպես են արտահայտվում անգիտակից մտքերն ու ազդակները, հաճախ լեզվի սայթաքումներով (հայտնի որպես «ֆրոյդյան սայթաքումներ»), երազների միջոցով:

Պրագմատիզմի ուշադրության կենտրոնում էր, թե ինչպես է իրականում գործում վարքագիծը՝ օգնելու մարդկանց ապրել իրենց միջավայրում:

17-րդ դարում ֆրանսիացի փիլիսոփա Ռենե Դեկարտը ներկայացրեց դուալիզմի գաղափարը, որը պնդում էր, որ միտքը եւ մարմինը երկու միավորներ են:

Առաջնային հարցը, թե ինչպես սահմանել հոգեբանությունը, օգնեց այն հաստատել որպես ֆիզիոլոգիայից եւ փիլիսոփայությունից առանձին գիտություն: